Shabu Peperklip

Shabu

De veertienjarige Shabu is een lieve, creatieve en streetsmart puber uit Rotterdam-Zuid. Nadat hij tijdens een joyride de auto van zijn oma total loss rijdt, is zijn hele familie boos op hem.

Hij heeft één zomer de tijd om het goed te maken, voordat zijn oma weer terugkomt van haar vakantie in Suriname. Hij zal dus aan het werk moeten in de vakantie. Zijn moeder stelt voor dat hij ijslolly’s gaat verkopen om met de opbrengsten de schade te betalen, maar dat zet geen zoden aan de dijk.

Shabu bedenkt een andere oplossing waarbij hij zijn muzikale talent én geld verdienen kan combineren tijdens de zwoele zomer waar hij van wil genieten. Zou het lukken om zijn familie, maar vooral zijn oma, weer trots te maken?

Het levendige verhaal en de speelse montage van de film zetten de tegenstellingen van het puberleven extra aan: ongepolijst als het leven rauw is, en een beetje opgepoetst wanneer het moet blinken. Shabu, van regisseur Shamira Raphaëla (Lenno en de maanvis, De Waarheid over mijn vader) won de IDFA Award for Best Youth Film.


Alledaagse waardigheid

Filmmaker Ida Does duikt in het baanbrekende werk van wetenschapper Philomena Essed (Utrecht, 1955), in haar revolutionaire boek 'Alledaags Racisme' uit 1984 en de manier waarop ze voor de huidige generatie wetenschappers en activisten een inspiratiebron is.

Met 'Alledaags Racisme' trok Essed wereldwijd de aandacht. Door racisme in ons dagelijks leven te ontleden en aan het licht te brengen, heeft ze de weg geëffend voor een intersectionele benadering waarmee we racisme in de samenleving beter kunnen herkennen en uiteindelijk kunnen uitdagen.

Ida Does gaat op een prikkelende reis met gerenommeerde activisten, academici, kunstenaars en de volgende generatie studenten. Door deze gesprekken ontrafelt ze de verstrekkende impact van alledaags racisme en brengt de film de dringende noodzaak tot verandering aan het licht.


Oema foe Sranan

Voorafgaand aan deze film bekijk je de korte documentaire Strijd op 16mm.

Oema foe Sranan (Vrouwen van Suriname) is de eerste documentaire over Suriname gesproken in het Sranantongo in de jaren rond de onafhankelijkheid. De film volgt vier vrouwen, Jetty, Sonja, Somai en Sylvie, die zich verzetten tegen miskenning en uitbuiting en de armoede die ze dagelijks ervaren.

Door middel van hun persoonlijke verhalen geven zij zicht op de geschiedenis van kolonialisme, neokolonialisme en discriminatie in Suriname en Nederland. De oorzaken van de armoede worden in beeld gebracht aan de hand van citaten uit "Wij slaven van Suriname" van Anton de Kom, het boek dat is opgenomen in de Nederlandse Canon. Het is een aanklacht tegen de rol van Nederland als kolonisator en tegen de buitenlandse bedrijven die zich verrijken maar het land berooid achterlaten. De film laat een strijdend volk zien in plaats van een lijdend volk.

Oema foe Sranan is een politieke film: een resultaat van solidariteit tussen Surinamers en Nederlanders. De documentaire is geproduceerd door Cineclub Vrijheidsfilms in samenwerking met LOSON (Landelijke Organisatie van Surinamers in Nederland).

Lange tijd is de film niet te zien geweest. Eye besloot met het IISG in 2021 tot restauratie.

Over Strijd op 16mm
Tegelijk met de restauratie van Oema foe Sranan is de korte documentaire Strijd op 16mm geproduceerd, die de verhalen over de toenmalige totstandkoming en vertoning van deze onderbelichte activistische film vastlegt. Deze korte documentaire wordt vertoond voorafgaand aan de gerestaureerde film Oema foe Sranan.

Fascinerende terugblik en tegelijk een onthutsende actualiteit
- de Filmkrant

Wat dit onderwerp betreft kan er niet genoeg aan gedaan worden om oprecht besef van historische feiten te kweken.
- FilmTotaal


Test Pattern

Fijnzinnig relatieportret van een gemengd stel dat zich door bureaucratie van het Amerikaanse zorgstelsel worstelt.

Content waarschuwing: vermelding seksueel misbruik

We volgen het gemengde stel Renesha en Evan. Zij: een Afro-Amerikaanse carriërevrouw die voor een goed doel gaat werken; hij: een nonchalante witte tatoeagekunstenaar. Soms bestaat ware liefde en heeft zij geen taal nodig.

Als Renesha na een avondje uit seksueel wordt misbruikt, staat hun hele wereld op z'n kop. Samen proberen ze tot een oplossing te komen en gaan ze op zoek naar hulp. De medische en juridische bureaucratie blijkt ingewikkelder dan gedacht en legt een grote druk op het jonge stel. Ze worden van het kastje naar de muur gestuurd, waarna de frustraties oplopen en ze alle zeilen bij moeten zetten om een team te blijven.
Winnaar Lionsgate/Starz Producer Award, BlackStar Film Festival en Jury Award for Best Narrative Feature, New Orleans Film Festival.

Met Test Pattern scoort Pepr meteen een voltreffer. Zeer fijnzinnig relatieportret.
- de Volkskrant

Het nieuwe platform Pepr, met films van makers van kleur, gaat sterk van start met Test Pattern.
- NRC


Jinn

Summer is een zorgeloos 17-jarig meisje. Wanneer haar moeder Jade, een populaire meteoroloog, zich abrupt bekeert tot de islam, komt haar wereld op z'n kop te staan.

Deze verandering en een beginnende liefde zetten Summer ertoe aan haar identiteit opnieuw te evalueren. In dit debuut van regisseur Nijla Mu'min onderzoekt zij hoe een puber haar ware identiteit kan vinden te midden van familiale en religieuze invloeden.

Jinn won onder andere Best Screenplay op American Black Film Festival en Narrative Feature op SXSW Film Festival.

Nijla Mu'min is zeker een filmmaker om in de gaten te houden
- NRC

De jonge actrice Zoë Renee bewijst zich als groot acteertalent
- de Volkskrant

Springerige, fysieke en soms poëtische weg naar volwassenwording
- Het Parool

Wat een fijne en stereotype-doorbrekende film van een interessante nieuwe stem uit zwart Amerika
- de Filmkrant


Daughters of the Dust

De vrouwen van de familie Peazant, onderdeel van de West-Afrikaanse Gullah-gemeenschap, worstelen met het behoud van hun culturele erfgoed wanneer een deel van de familie naar het Amerikaanse vasteland wil migreren.

Aan het begin van de 20ste eeuw vestigt de Gullah-gemeenschap zich op de Sea Islands, vlakbij de kust van de Amerikaanse staat South Carolina. Deze vrijgemaakte afstammelingen van tot slaaf gemaakte West-Afrikanen hebben veel tradities overgenomen van hun voorouders en bewaken hun culturele erfgoed en folklore. Tegelijkertijd bereiden ze zich voor op hun migratie naar het Amerikaanse vasteland. Het betekent een stap verder weg van hun oorspronkelijke wortels met alle gevolgen van dien.

In 1991 was Daughters of the Dust de eerste grote bioscoopfilm van de Zwarte vrouwelijke filmmaker Julie Dash. De film ontving veel lovende kritieken.

In samenwerking met het UCLA Film and Television Archive is de film onder toeziend oog van cameraman Arthur Jafa met de juiste kleurcorrectie gerestaureerd. Waardoor iedereen de film eindelijk in de kunstzinnige vorm kan zien die Julie Dash voor ogen had.

Mijlpaal van de zwarte cinema
- NRC

Lyrisch, loom en een moderne klassieker
- Trouw

Sfeervol, zintuiglijk portret dat naar verluidt een belangrijke inspiratiebron was voor Beyconcés visuele album Lemonade.
- VPRO Cinema

Daughters of the Dust is en blijft een uniek werk.
- de Volkskrant

Fantastisch filmgedicht
- de Filmkrant